AWARENESS

‘Schatje, kijk uit, die meneer is blind.’ Een moeder trekt haar kind weg voor de taststok van P.
P en ik leggen al lang niet meer uit dat hij niet blind is.
‘Wat heb je daar?’ vraagt het kind aan P. Als het kind geluk heeft, geeft P antwoord.
Als hij het hoort. En als hij er zin in heeft.
Een hond rent op het balletje van de taststok af. Zijn baas roept hem net op tijd terug.
Meewarig kijkt de man mij aan: ‘Wat heeft ‘ie?’
Ongeduldig staat de serveerster te wachten omdat ik haar vragen voor P herhaal (ze praat onduidelijk): ‘Een fluitje of een vaasje?’
Daarentegen word ik gastvrij onthaald in het herentoilet als ik P naar de wc breng: ‘Kom maar binnen, hoor!’

Zien, horen, voelen
P ontgaat het meeste. Hij ziet of hoort het niet. Maar ik zie en hoor wel de reacties van mensen op P. Hij blijft vaak een bezienswaardigheid.
Sommige mensen vinden hem wel relaxed omdat hij zo vaak stoned is … Anderen vinden hem maar een norse man, die soms gewoon niet reageert op vragen. Aso. Raar.
Regelmatig zie ik P in het luchtledige praten. Totdat hij ontdekt dat zijn gesprekspartner hem heeft verlaten. Die is weg gegaan om met iemand anders te praten of om zelfstandig naar het toilet te gaan. Zonder het even aan P te melden. Vaak lachen we het samen weg maar eigenlijk vind ik dat klotemomenten.

Allemaal Usher
Aanstaande zaterdag 19 september is een equinox. Deze dag is uitgeroepen tot de eerste ‘Usherawarenessday’
Zullen we die dag allemaal doen alsof we Usher hebben?
Naar ons werk gaan met een blinddoek met twee kleine gaatjes voor je ogen?
Televisie kijken met een koptelefoon met ruis?
Zullen we die dag allemaal met een taststok gaan lopen?
Met een donkere bril naar de kroeg?
Durf jij dat?
Ik breng je wel naar het toilet.

Annemarie Jongbloed