ALS OLIFANTEN OP EEN FIAT PANDA
Het feit dat er meer dan 10 Usher genen zijn, betekent dat we verschillende therapieën nodig zullen hebben om Ushersyndroom te behandelen. De meeste Usher genen zijn veel te groot voor de bestaande behandelingen om de Usher genen te vervangen.
Het is dan ook alsof er genen als olifanten op een Fiat Panda zitten, die niet te vervoeren zijn naar het oog en het oor..
Onderzoekers gaan nu de uitdaging aan om alternatieve vervoersmiddelen te vinden of om de olifanten kleiner en lichter te maken.
De opnamecapaciteit van de huidige beschikbare AAV vectoren is slechts 4.800 basen en daarmee veel te klein om de meeste Usher genen af te leveren in het lichaam.
VERSCHILLENDE STRATEGIEËN
EEN DUBBELE AAV-VECTOR
Een gezonde kopie van een Usher gen wordt in 2 delen gesplitst en elk deel wordt in een AAV vector verpakt. Na het toedienen van 2 AAV vectoren aan het oog, zouden de cellen in het netvlies de informatie uit beide vectoren weer aan elkaar moeten koppelen om een goed eiwit te maken.
Het USH1b gen past in 2 AAV vectoren. USH2a heeft minstens 5 AAV vectoren nodig en USH2C nog veel meer! De strategie van een dubbele AAV vector is voor de laatst genoemde Usher genen dus geen optie.
EEN LENTIVIRUS
In plaats van een AAV vector zou je ook gebruik kunnen maken van een Lentivirale-vector, EIAV genaamd. Een Lentivirale vector heeft een grotere capaciteit om een Usher gen af te leveren.
Uit de studie @USHStat is in 2019 gebleken dat de Lentivirus zich in het menselijk oog willekeurig nestelt en daardoor voor andere onwenselijke problemen zorgt. Voorlopig zijn de studies met behulp van het Lentivirus daarom gestaakt.
MINIGENEN
Minigenen ontwikkelen om de Usher genen kleiner te maken zodat ze wel in een bestaande AAV vector passen.
Deze strategie zou mogelijk toegepast kunnen worden op de grote Usher genen zoals USH 2A, USH2C, USH1D en USH1F. De eiwitten van deze genoemde Usher genen vallen onder eenzelfde soort type eiwit.
