Na de verbouwing

Erik en Hettie staan in hun keuken en kijken lachend in de camera

Hettie speurde naar handigheidjes voor Erik, zoals een inductiekookplaat met draaiknoppen, speciaal voor slechtzienden.

Een huis vol handigheidjes
Toen zijn gezichtsvermogen steeds verder achteruit ging, stonden Erik en Hettie Moll voor de keuze: verhuizen of verbouwen. Het werd het laatste. 

“Hier, zet deze bril eens op. Dan zie je wat ik zie: vrij weinig”. Erik overhandigt een met tape afgeplakte veiligheidsbril met twee minieme uitsparingen in de glazen, voor ieder oog een. “Ik heb het syndroom van Usher”, zegt hij. “Daarmee word je slechthorend geboren en op latere leeftijd gaat je zicht achteruit. Uiteindelijk kan ik blind worden.”
Artsen raadden de Barnevelder daarom aan te zoeken naar een levensloopbestendige, gelijkvloerse woning. Maar appartementen zijn in dit dorp schaars en duur. De huidige woning aanpassen was een optie, maar hoe pak je dat aan? Gelukkig is Erik getrouwd met een heel inventieve vrouw, Hettie.

“Wekenlang zocht ik op internet naar allerlei handigheidjes om de beneden-verdieping geschikter te maken voor Erik”, zegt Hettie. “Zo plaatsten we het kookeiland over de lengte van de keuken, zodat er een logische looplijn ontstaat. Ook hebben we een inductie-kookplaat met draaiknoppen die je eigenlijk alleen bij een gaskookplaat ziet. Als je slechtziend bent, heb je niets aan ingebouwde tiptoetsen.” Los daarvan was koken op gas sowieso geen optie: “Erik kan het gesis van een openstaande gaspit niet horen.”

Ook lieten ze vloerbedekking in de zithoek aanleggen en een muur stuken met leem om de akoestiek in de woonkamer en keuken te verbeteren. “In een holle, galmende ruimte kan ik mensen nauwelijks verstaan, vandaar”, zegt Erik.
Uiteindelijk hoefden ze alleen de benedenverdieping aan te pakken om de woning klaar te maken voor de toekomst. “Wij hoeven hier niet meer weg”, zegt Erik. “En ons huis is er veel mooier op geworden”, zegt Hettie.

Lees hier het hele artikel inclusief de foto’s.

Bron: Eigen Huis Magazine oktober 2020
Tekst: Sander van der Ploeg
Fotografie: Marc van der Kort