Usher en de eerste keer (14)
Vroeger toen ik kind was dacht ik wel eens, “ik ben blij dat ik slecht hoor en niet slecht zie”. Rond mijn dertigste kreeg ik te horen dat ik Usher had en dat ik op den duur blind zou worden. Vanaf dat moment vond ik het schokkend als ik iemand met een stok zag lopen. Dan werd ik overvallen door zelfmedelijden, want ik zag mijn voorland…..niet ik! Never,…..met een stok over de straat!
Het centrum van Utrecht kwam ik bijna niet meer in.
Maar met de vrijwillig gekozen revalidatie bij Bartimeus werd ik gedwongen om op Utrecht CS mij voort te bewegen met een stok.
In plaats van dat ik veel kleine botsinkjes en ‘sorry’tjes’ had, ging nu de zee van mensen voor mij open.
Ik voelde mij best wel bekeken en sneu. Echter,…. als je Usher hebt, dan leer je grenzen te verleggen.
Nu is het best wel cool als je met de stok zwiept dat de mensen opzij gaan, en hoe harder je zwiept des te sneller duiken de mensen voor je weg. Best wel relaxed!
Willem Quite